زیست شناس تخمین می زند که بالون های هلیوم به صدها هزار در دریاچه های بزرگ ختم می شوند

 

بالون های پلاستیکی که ما برای مشخص کردن برخی از مهمترین مراحل زندگی خود استفاده می کنیم – تولد ، مرگ ، دیپلم ، خانه ، نامزدی ، مهمانی های جنسیتی – به گفته یک زیست شناس انتاریو که دو سال صرف کرده است ، صدها هزار نفر در دریاچه های بزرگ قرار می گیرند. هفته جمع آوری زباله.

Leanne Grieves دانشجوی دکترای دانشگاه مک مستر در همیلتون است که به مطالعه رفتار و ارتباط پرندگان می پردازد.  تابستان امسال ، او در Birds Canada در Long Point در ساحل شمالی دریاچه Erie کار می کند.

وی گفت: “دریاچه اری زیبا است و خط ساحلی بسیار خیره کننده است ، به خصوص اگر در شبه جزیره لانگ پوینت باشید.”  “واقعاً مکان خوبی برای حضور است.”

چیزی که چندان با شکوه نبود ، زباله هایی بود که برای Greaves چنان جرقه ای زد که او نتوانست از عهده خودش برآید.

صدها بالون در 7 کیلومتری ساحل

وی گفت: “زباله های زیادی در ساحل شسته می شود.”  “بعد از چند روز رانندگی بالا و پایین به سایت ما ، فقط فکر کردم ،” این مسخره است. ”  ما باید شروع به تمیز کردن آن کنیم.  “

Lean Greaves و Ryan Lace ، همکار زیست شناس ، در مقابل انبوهی از زباله های جمع شده توسط آنها در یک مسیر هفت کیلومتری از ساحل دریاچه Erie ایستاده اند.  کیسه های زباله با بالن های هلیوم پر می شوند.  (ارائه شده توسط Leanne Grieves)

بنابراین گریوز و همکار زیست شناس رایان لی شروع به بالا و پایین رفتن از ساحل کردند و هر بقایای کشف شده را برداشتند.  در کمتر از دو هفته ، در یک ساحل هفت کیلومتری ، زوجین حدود 380 بالن هلیوم جمع کردند – و این همیشه آسان نبود.

گریوز دانشجوی دکترای رفتار و ارتباطات حیوانات در دانشگاه مک مستر در همیلتون است.  (Leanne Grieves)

گریوز گفت: “بعضی اوقات مجبور شدم با چکمه های لاستیکی خودم بیرون بروم و بالون هایی را که هنوز در ساحل شسته نشده اند بگیرم.”

“گاهی اوقات به معنای حفر شن و ماسه برای بازیابی بالن هایی است که دفن شده اند و گاهی کوهنوردی به زیستگاه اطراف برای بازیابی بالن از درختان و بوته ها.”

بالون گذاری دسته جمعی برای چندین دهه یک روش سنتی برای جشن گرفتن از رویدادهای خاص بوده است ، اما با توجه به برجسته سازی تحقیقات تأثیرات زیست محیطی ، این روش به طور فزاینده ای بحث برانگیز می شود.

در حالی که بالن ها به مرور متلاشی می شوند ، کاملاً حل نمی شوند و بقایای پلاستیکی کوچکتر در محیطی می افتد که حیوانات می توانند آن را با غذا اشتباه بگیرند.

هنگام بلع ، پلاستیک ارزش غذایی را تأمین نمی کند و اگر این قطعات به اندازه کافی بزرگ باشند ، می توانند روده حیوانات را مسدود یا ته نشین کنند و به آرامی از گرسنگی بمیرند.

حیوانات ، مانند پرندگان و لاک پشت ها نیز می توانند در رشته ها و روبان هایی که با بالون ها همراه هستند ، بیفتند ، آنها را غرق کنند یا وزن کنند تا جایی که نمی توانند غذایی پیدا کنند.

فدراسیون حیات وحش کانادا گزینه های دیگری برای آزاد کردن بالن ها مانند کاشت درخت یا یک باغ بزرگ به احترام یک عزیز ارائه می دهد.

فدراسیون در وب سایت خود یادآوری کرده است که بالون ها هنگام حمل توسط باد و جریان می توانند مسافت زیادی را طی کنند و به گزارشی از یک بالون منتشر شده در بازی های المپیک زمستانی 1998 در ناگانو ژاپن اشاره کرد که در 8:00 بعد از ظهر 500 کیلومتر در لس آنجلس به پایان رسید.

بادکنک های براق با ظاهر فلزی میلار شناخته می شوند که هنگام درگیر شدن در خطوط برق باعث آتش سوزی یا گرفتگی می شوند.

کشف جنسیتی ، بالن های شهری یافته های رایج است

علی رغم خطرات ، مردم هنوز بالن های زیادی را آزاد می کنند.

گریوز گفت که او و لای بسیاری از بادکنک های صورتی و آبی را که در مهمانی های جنسیتی مد روز منتشر شده بود و همچنین بالن های فارغ التحصیلی را که همزمان با پایان سال تحصیلی بود پیدا کردند.

درخشش بادکنک هلیومی شسته شده در ساحل شمالی دریاچه اری در درخشش کسل کننده غروب خورشید دیده می شود.  (ارائه شده توسط Leanne Grieves)

“آنها چیزهایی مانند” رویاهای خود را دنبال کن “یا” ماجراجویی تازه شروع شده است “می گویند ، اما فقط این حباب بزرگ این منظره زیبا را پراکنده کرده است ، بنابراین دیدن آن کمی تکان دهنده است.”

به گفته گریوز ، یکی از جالب توجه ترین یافته ها ، که نشان می دهد چگونه یک لحظه به ظاهر کوچک و زودگذر جشن می تواند تأثیر ماندگاری بر محیط زیست بگذارد ، یک بالن از کریسمس گذشته است.

“این تاریخ 13 دسامبر سال 2020 بود و از نظر ظاهری کاملاً خوب بود ، بنابراین این حباب ها واقعاً ماهها ، اگر نه سالها ، در محیط باقی بمانند.”

گریوز در طول کار خود برای جستجوی زباله ، همه چیز را مستند کرد ، از جمله اینکه قبل از بسته بندی آنها در کیسه زباله از هر یک از آنها عکس گرفته و مقدار جمع آوری شده و مکان را با دقت ذکر کرده است.

او همچنین کمی ریاضی کرد.  بعد از اینکه او و لای بخشی از ساحل را تمیز کردند ، آنها روز بعد برگشتند و هر بالون جدیدی را که پیدا کردند در همان قسمت شمردند.

بر اساس محاسبات خود ، او تخمین می زند که هر روز حدود 2 بالون در هر کیلومتر 1400 کیلومتر از ساحل دریاچه اری شسته می شود. 

تأثیر بالقوه “خیره کننده” است

وی گفت: با فرض شستشوی آنها در سواحل دریاچه اری به همان میزان ، این امکان وجود دارد که سالانه 960 هزار بالون در ساحل دریاچه اری شسته شود.

طبق محاسبات خودش ، گریوز معتقد است که هر کیلومتر از خط ساحلی دریاچه اری هر روز دو بالون شسته می شود.  (Leanne Grieves)

“حتی اگر برآورد من 50 درصد کاهش یابد ، نیم میلیون بادکنک درست روی یکی از دریاچه های بزرگ ما شسته می شود. تأثیر بالقوه این بالن ها سرسام آور است.”

وی گفت که با توجه به تعداد زیادی بالن که Greaves پیدا کرد و به نظر می رسید دامنه را پوشش می دهد ، از روز مادر گرفته تا استقبال نیروهای در خانه ، این نشان می دهد که با وجود پیامدهای زیست محیطی ، عمل پرتاب بالن تا چه اندازه محبوب است.

به استثنای چند جامعه در انتاریو که قوانین خود را برای منع انتشار تعداد زیادی بالن هلیوم وضع کرده اند ، هیچ قانون استانی یا فدرال حاکم بر این عمل وجود ندارد.

دادخواست جدید دموکراسی به مجلس عوام در تلاش است تا امضاهای کافی برای ممنوعیت انتشار بادکنک های هلیوم ، همراه با فانوس های آسمانی را بدست آورد و این مجازات را به یک جریمه نقدی محکوم می کند.

این امیدواری را ناراحت می کند که با به اشتراک گذاشتن کارهای وی ، افراد بیشتری پیامدهای بالقوه زیست محیطی آزاد شدن بالن های هلیوم را درک خواهند کرد.

“آزاد شدن بادکنک یک مشکل همیشگی است و شما نمی توانید فقط یکبار آنها را تمیز کنید و تا زمانی که جلوی انتشار آن را نگیریم ، به تمیز کردن آنها ادامه می دهیم.”